"Ik houd wijs mijn mond"
Jessie en Mike geven hun mening over Christel.
De Utopianen zijn net samen gekomen om de stand van zaken te bespreken rondom de voortgang van hun nieuwe samenleving. Gisteren heeft Christel aangegeven dat ze haar kooktaak niet fijn vindt, maar vandaag heeft ze aangegeven toch weer te willen gaan koken. Mike en Jessie snappen dit niet en bespreken na het centraal de kwestie met elkaar.
"Ik houd wijs mijn mond", zegt Mike tegen Jessie. Beide inwoners vinden dat Christel negatief overkwam in het centraal, maar daar hebben zij geen zin in, "je hoeft niet één iemand de sfeer te laten verpesten”, vult Mike aan. "Gisteren heeft ze gezegd dat ze niet wil koken en nu wil ze toch twee avonden koken", zegt hij met onbegrip. Jessie geeft hem gelijk, maar zodra er andere inwoners bij het gesprek komen, houden Jessie en Mike erover op.
Een noodsituatie?
Jessie en Mike vinden van wel.
Aan het einde van de ochtend komen de inwoners bij elkaar om even een broodje pindakaas en een appel te eten. Silvio komt met een reep in zijn hand aanlopen, aangezien hij geen pindakaas lust en allergischis voor appels. Al snel wordt er door Brandon opgemerkt dat de reep uit zijn kist komt en de repen voor nood zijn. Maar Mike is het er niet mee eens, hij was juist degene die Silvio op de repen had gewezen.
Als Mike en Jessie even later samen aan het werk zijn, hebben ze het erover. Aangezien Silvio geen pindakaas lust en allergisch is voor appels, bedacht Mike dat Silvio wel een reep kon eten. “Nu ben ik weer de boeman, omdat ik zogenaamd in andermans kisten kijk”, zucht Mike tegen Jessie. Hij wilde gewoon eten vinden voor Silvio en had de repen gevonden en in zijn eigen kist gelegd. Jessie begrijpt wat Mike bedoelt en stelt dat dit ook wel als een noodsituatie geldt, aangezien Silvio niets anders kan eten.
(Bron: http://www.utopiatv.nl)
Dit zijn de eerst 8 inwoners:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten